Sztuka Leczenia

Wydanie: 2011 / 3-4, (tom: XXIII)

Wpływ poczucia koherencji na stan psychosomatyczny pacjentów w okresie pooperacyjnym

Celem pracy było sprawdzenie hipotezy o związku pomiędzy zasobami osobistymi pacjentów a stanem psychosomatycznym pacjentów w okresie pooperacyjnym. Badania przeprowadzono w Oddziale Chirurgii Ogólnej, w okresie od stycznia do marca 2005 roku.

Osobowość a style radzenia sobie z chorobą nowotworową u pacjentów oddziału Otolaryngologicznego

Problem zmagania się człowieka z ciężką chorobą jest zagadnieniem bardzo rozległym. W niniejszej pracy przedmiotem badań był wpływ zmiennych indywidualnych na strategie radzenia sobie z chorobą nowotworową. W badaniach wzięło udział 63 pacjentów oddziału Otolaryngologii w Krakowie, cierpiących na nowotwory głowy i szyi. Wykorzystano kwestionariusz mini- MAC autorstwa M. Watson, M. Law. M Dos Santos, S. Greer, J. Baruch i J. Bliss, oraz kwestionariusz osobowości Eysencka. Oczekiwano, że neurotyzm będzie miał negatywny wpływ na radzenie sobie z chorobą, a ekstrawersja pozytywny. Udało się częściowo potwierdzić hipotezy. Neurotyzm wpływał jednoznacznie niekorzystnie na radzenie sobie z chorobą. Ekstrawersja natomiast nie powodowała częstszego posługiwania się stylem konstruktywnym, jednak istotnie obniżała stosowanie stylu destruktywnego.

Trudności w identyfikowaniu zależności pomiędzy wzorem zachowania A i chorobą niedokrwienną serca

Po okresie blisko sześćdziesięciu lat konceptualizacji i badań dotyczących zakładanej zależności pomiędzy wzorem zachowania A i chorobą niedokrwienną serca trudno jest zidentyfikować klarowny model wyjaśniający tę relację. Szczególnie w latach 80-ych typowe okazały się trudności w potwierdzaniu wyników wcześniejszych projektów badawczych. Przeprowadzone w tym okresie najbardziej znane studia prospektywne Western Collaborative Group Study oraz Multiple Risk Factor Intervention Trial nie dawały podstaw do potwierdzenia możliwości przewidywania choroby niedokrwiennej serca na podstawie zdiagnozowania wzoru zachowania A.

Fenyloketonuria oraz jej wpływa na rozwój psychospołeczny dziecka.

Wrodzone choroby metaboliczne to zaburzenia metabolizmu spowodowane patologiczną informacją genetyczną. Klasyczna fenyloketonuria jest spowodowana wrodzonym niedoborem hydroksylazy fenyloalaniny, enzymu katalizującego przejście fenyloalaniny w tyrozynę. Sprawność układu nerwowego u osób chorych na fenyloketonurię może zostać zakłócona przez wysokie stężenie fenyloalaniny (Phe). Dokonany przegląd badań koncentruje się na specyfice rozwoju poznawczego chorych na fenyloketonurię, wpływie leczenia na ten rozwój oraz cechach funkcjonowania emocjonalno-społecznego chorych i ich osiągnięciach szkolnych.

Klinimetria w fizjoterapii pacjentów po udarze mózgu

Klinimetria (ang. clinimetrics) zapewnia pomiar zjawisk klinicznych występujących u pacjenta poprzez opracowanie i stosowanie punktowych ocen przebiegu choroby i wyników leczenia. Konieczność obiektywizacji zjawisk klinicznych wynika z określonych przez WHO definicji trzech podstawowych następstw choroby: uszkodzenia (ang. impairment), niepełnosprawności (ang. disability) i upośledzenia/zależności (ang. handicap). Klinimetria sprawdza się przy różnych jednostkach chorobowych, niemniej jednak jest szczególnie przydatna w schorzeniach charakteryzujących się różnorodną symptomatologią, zmiennością przebiegu i objawów.

Nawroty depresji: rozważania z perspektywy stresu życia i zjawiska rozniecania /kindling/

Tzw „duża” lub endogenna depresja charakteryzuje się tym, że nawroty choroby mogą pojawiać się w przebiegu całego życia pacjenta. Pierwszy epizod choroby zazwyczaj silniej jest związany z wydarzeniami stresogennymi w porównaniu z następnymi epizodami /nawrotami/ dolegliwości. Istotą teoretycznych rozważań tej pracy jest to, jak zmienia się rola stresujących wydarzeń życiowych w inicjowaniu pierwszego i następnych epizodów choroby. Rola stresujących wydarzeń i ich związku z nawrotami rozważana jest w kontekście hipotezy rozniecania /kindling/ zmian w neuronach mózgu. Hipotezę tę sformułował R. M. Post (1992). Zaprezentowano dwa modele, swego rodzaju hipotezy służące do badania relacji pomiędzy stresogennymi wydarzeniami a nawrotami choroby. Dyskutowano także znaczenie zjawiska rozniecania dla pojawienia się pierwszego epizodu choroby.

Recenzja książki: Grupowy trening balintowski. Teoria i zastosowanie.

Redaktorami książki są: prof .Bohdan Wasilewski i dr Liliana Engel, a recenzentem naukowym - prof. Lesław Pytko. Zbiorowe dzieło wydano dla upamiętnienia 20-lecia Polskiego Towarzystwa Balintowskiego dzięki dofinansowaniu przez Polskie Towarzystwo Lekarskie. Książka składa się z czterech części i 15 rozdziałów, napsanych przez 11 autorów/ krajowych, jedna autorka z Berlina/. Łączą oni naukę i praktykę, kierując często specjalistycznymi instytucjami i towarzystwami oraz jako liderzy-grupami balintowskimi.

Recenzja książki: Oznaki życia. Przypadki z intensywnej terapii

W ostatnich latach silnie wzrasta zainteresowanie ważnymi, trudnymi i ciekawymi zagadnieniami zdrowia i choroby, medycyny i służby zdrowia. Reagują na to żywo literatura, prasa, film, radio i telewizja. W nurt ten włączyła się również znana i zasłużona krakowska oficyna, której nakładem ukazały się niedawno takie książki, jak: Atul Gawande „Lepiej” i „Komplikacje”, Gabriel Weston „Cięcie” ,Dawid Newman „Cień Hipokratesa” i Jan Garavaglia „Jak nie umrzeć”.

Recenzenci

.