Sztuka Leczenia


Wydanie: 2012 / 3-4, (tom: XXV)


Maria Kielar - Turska

O różnych sposobach wspomagania rozwoju

Wiedza o rozwoju pozwala zrozumieć i wyjaśniać zaburzenia występujące w jego przebiegu oraz odnajdywać właściwe sposoby wspomagania. W artykule przywołano klasyfikację zaburzeń rozwoju (DSM-IV-TR) ze zwróceniem uwagi na zaburzenia autystyczne. Przedstawiono podstawowe cele wspomagania rozwoju (potęgowanie cech, powstrzymywanie czynników zagrażających dobrostanowi jednostki, poprawianie oraz przywracanie utraconych sprawności) realizowane poprzez różne formy oddziaływań, takie jak na przykład: stymulowanie; interwencja, wychowanie; terapia; rehabilitacja. Wskazano na specyfikę wspomagania rozwoju dzieci z zaburzeniami autystycznymi, prowadzone zarówno przez ekspertów, jak i rodziców.
Anna Szczypczyk

Droga do umiejętności. Tworzenie programu terapii dziecka z autyzmem w podejściu rozwojowym

Prezentowany artykuł ma na celu wykazanie jakiej wiedzy o autyzmie dostarcza nam analiza przebiegu wczesnego rozwoju dziecka oraz jaką dysponujemy wiedzą nad skutecznością interwencji terapeutycznej wobec małego dziecka z autyzmem w podejściu rozwojowym. Celem prezentowanych rozważań jest również pokazanie jakie są korzyści jak również ograniczenia korzystania z wiedzy o prawidłowościach rozwojowych w obszarze psychologii klinicznej dziecka.
Krzysztof Gerc

Autyzm i zespół Aspergera jako zaburzenie neurorozwojowe - próba charakterystyki wybranych stanowisk naukowych w świetle przeglądu współczesnych badań

Artykuł zawiera zarys ewolucji poglądów na temat autyzmu oraz kryteriów definicyjnych tego zaburzenia. Jest również próbą charakterystyki kontrowersji, dotyczących zagadnienia definicji autyzmu w perspektywie historycznej oraz w kontekście wybranych współczesnych badań, głównie z obszaru neuropsychologii i neurobiologii. Celem pracy jest dokonanie przeglądu ważniejszych, współczesnych badań nad etiologią autyzmu, zwłaszcza tych, które w znaczący sposób wpłynęły na modyfikację naukowego spojrzenia na zaburzenie, czyniąc niektóre, wcześniejsze hipotezy etiologii autyzmu i rozstrzygnięcia w tym zakresie – historycznymi.
Aneta Garncarz, Anna Rybka

Terapia i edukacja osób z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną. Próba integracji zagadnień

W artykule omówione zostały trudności dziecka z autyzmem w roli ucznia. Omówiono te obszary rozwoju, które są kluczowe dla tego zaburzenia i których opanowanie sprawia dziecku z autyzmem najwięcej trudności: komunikowanie się, relacje społeczne i zachowania, samodzielność, rozwój poznawczy. W każdym z tych obszarów wskazano na trudności i potencjalne ich przyczyny, a także zarysowano sposoby terapii i nauczania.
Nina Zawidniak

Krakowski model terapii dzieci z autyzmem w oparciu o stosowaną analizę zachowania

Autyzm jest rozległym zaburzeniem rozwojowym, ujawniającym się najczęściej w ciągu pierwszych trzech lat życia dziecka. Jest on trzecim najczęściej spotykanym zaburzeniem rozwojowym. Dane statystyczne wskazują na stale rosnące tendencje w zakresie jego rozpoznawalności. Zaburzenia ze spektrum autyzmu charakteryzują się występowaniem nieprawidłowości w trzech sferach funkcjonowania człowieka: interakcjach społecznych, mowy i komunikacji oraz tendencji do zachowań stereotypowych. Często trudnościom tym towarzyszy występowanie deficytów poznawczych. Dodatkowo autyzm cechuje bardzo duża różnorodność objawów oraz stopień ich nasilenia, co utrudnia jednoznaczne określenie właściwej formy leczenia. Obecnie nadal nie ma „leku” na autyzm, jednak intensywna interwencja behawioralna, jako jedna z form oddziaływań terapeutycznych w pracy z osobami z autyzmem, zyskuje coraz większą popularność w wielu krajach, w tym również w Polsce. Niewątpliwie jedną z przyczyn rosnącego zainteresowania terapią behawioralną jest skuteczność oddziaływań terapeutycznych oraz wieloletnie badania naukowe dotyczące wysokiej efektywności wykorzystywanych technik z zakresu stosowanej analizy zachowania. W artykule poruszono kwestie dotyczące spojrzenia na przyczyny trudności oraz terapię autyzmu z perspektywy stosowanej analizy zachowania. Omówione zostały podstawowe cele oraz techniki wykorzystywane w terapii SAZ. Ponad to zaprezentowany został krakowski ośrodek realizujący programy terapeutyczne w oparciu o intensywną interwencję behawioralną, będący jedną z modelowych placówek tego typu w Polsce.
Andrzej Wolski, Danuta Wolska

Przygotowanie młodzieży z autyzmem i dodatkowymi zaburzeniami rozwojowymi do korzystania ze wsparcia w dorosłym życiu w najbliższym środowisku

Przygotowanie młodzieży z autyzmem i dodatkowymi zaburzeniami rozwojowymi do korzystania ze wsparcia w dorosłym życiu w najbliższym środowisku Prezentowany materiał jest próbą pokazania sposobu przygotowania dorastających osób z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną do aktywności zawodowej oraz skorzystania ze wsparcia lokalnego środowiska po ukończeniu edukacji. Podjęto próbę odpowiedzi na pytania: Jakie są możliwości tej grupy młodzieży w aspekcie poznawczym, komunikacyjnym i społecznym? Kto i jak ma tę grupę młodzieży przygotować? Czy mamy wyobrażenie, czy wiemy ku czemu chcemy tę grupę młodzieży przygotować, jakie są realne możliwości? W oparciu u wieloletnie doświadczenia w pracy z młodzieżą z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną, autor nakreśla sposoby przygotowania ich do dorosłości w szkole gimnazjalnej i ponadgimnazjalnej. Przedstawia cele do realizacji na terenie szkoły aby przyszły absolwent mógł podjąć aktywność zawodową w warunkach chronionych lub zaistniał w ośrodkach dziennego wsparcia. Prezentowana jest metodyka wdrażania do pracy i nauki konkretnych umiejętności. Nakreślone zostały też potencjalne efekty podejmowanej edukacji i terapii. W końcowej części zaprezentowano realne możliwości zatrudnienia tej grupy osób w naszym kraju.
prof. Henryk Gaertner – Kraków

Recenzja Książki: Filozofia spotkania i dialogu w medycynie paliatywnej

Autor odbył studia lekarskie oraz podyplomowe z bioetyki i filozofii. Po pracy w Krakowskim Centrum Onkologii został kierownikiem Oddziału Paliatywnego Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w Krakowie. Jest specjalistą patomorfologii, patologii onkologicznej i medycyny paliatywnej.
prof. Henryk Gaertner – Kraków

Recenzja książki: Na styku dnia i nocy

Autorka jest pulmonologiem, zasłużonym, wieloletnim kierownikiem specjalistycznej poradni w Skierniewicach.
prof. Henryk Gaertner – Kraków

Recenzja książki: Piękna Polska cała – notki codzienne. Wybór liryków

W ostatnich miesiącach otrzymałem autorskie egzemplarze znanych mi i uznanych lekarzy-poetów, m.in. Bożeny Kleiny /Starachowice/, prof. Waldemara Hładkiego /Kraków/ i dr Ryszarda Żaby /Zakopane/. Miłym dla mnie zaskoczeniem było ujawnienie się poetyckiej weny /’coming out’/ prof. Bohdana Wasilewskiego.
prof. Henryk Gaertner – Kraków

Recenzja książki: Poradnik dla chorych na SLA/MND

SLA /sclerosis lateralis amyotrophica/, czyli stwardnienie boczne zanikowe, nazywane też chorobą neuronu ruchowego MND /motor neuron disorder/ stwarza znaczne trudności rozpoznawcze i terapeutyczne
prof. Henryk Gaertner – Kraków

recenzja książki: Materiały do historii Instytutu Radowego i Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie w 80 rocznicę otwarcia

Bardzo cenną jest troska o zachowanie w społeczności pamięci losów wybitnych przedstawicieli i instytucji polskiej medycyny.
prof. Henryk Gaertner – Kraków

Recenzja książki: Kalendarz Lekarza 2013

Kalendarz ma format A4, świetną stronę edytorską i szatę graficzną, twardą, satynową okładkę, natomiast brak paginacji. Na początku czytamy krótkie życzenia noworoczne przewodniczących...
prof. Henryk Gaertner – Kraków

Recenzja książki: Hildegarda z Bingien. Mistyczka z charakterem

Bohaterką książki doktor teologii Elżbiety Wiater jest św. Hildegarda z Bingien /1098-1179/, wybijająca się swymi talentami w ówczesnej epoce mężczyzn.

LISTA RECENZENTÓW CZASOPISMA SZTUKA LECZENIA

recenzenci