Powrót do listy
Wydanie:
2/2021 (tom36)
PRACE EMPIRYCZNE I DONIESIENIA Z BADAŃ / EMPIRICAL STUDIES AND RESEARCH REPORTS
Ieva Stankutė
Mindaugas Stankūnas
Katarzyna Czabanowska
Cel: Zbadanie postrzegania przywództwa i zarządzania kryzysowego związanego z COVID-19 na Litwie przez pracowników ochrony zdrowia.
Metody: Badanie obserwacyjne, przekrojowe z podejściem ilościowym. Badana populacja – wszyscy pracownicy ochrony zdrowia, którzy pracowali w lokalnych biurach sektora zdrowia publicznego na Litwie. Próba obejmowała 288 specjalistów, do analizy wybrano 243 kwestionariusze. Dane przeanalizowano za pomocą IBM SPSS Statistics 27.0. Poziom istotności statystycznej ustalono na poziomie a = 0,05.
Wyniki: Sposoby zarządzania pandemią COVID-19 na Litwie zostały lepiej ocenione podczas pierwszego szczytu pandemii (p < 0,05). Pewne trudności ze zrozumieniem i realizacją nowych zadań podczas pandemii zauważyło 49% respondentów. Dyrektorzy urzędów zdrowia publicznego mieli większe trudności z wykonywaniem swoich zadań w porównaniu z pracownikami ochrony zdrowia (p < 0,05). Spośród badanych 86,4% respondentów uważało, że przywództwo jest ważne w zarządzaniu kryzysowym.
Wnioski: Środki zarządzania zostały lepiej ocenione podczas pierwszego szczytu pandemii COVID-19. Rozpowszechnianie informacji, współpraca międzyinstytucjonalna i przyszłe szkolenia w zakresie gotowości na wypadek wystąpienia sytuacji kryzysowych zostały określone jako fundamenty zarządzania kryzysowego.
Methods: The study is an observational, cross-sectional study with a quantitative approach. Study population – all public health professionals, who work in local public health bureaus in Lithuania. The sample included 288 professionals, 243 questionnaires were chosen as suitable for the analysis. Statistical significance was based on an alpha error of 0.05 and data was analysed using IBM SPSS Statistics 27.0.
Results: Management measures of the COVID-19 pandemic in Lithuania were evaluated better during the first peak of the pandemic (p < 0.05). 49% of the respondents had some difficulties in understanding and pursuing their new tasks during the pandemic. Directors of public health bureaus had more difficulties with their tasks when compared with public health professionals (p < 0.05). 84,6% of the respondents think that leadership is important in crisis management.
Conclusion: The management measures were evaluated better during the first peak of the COVID-19 pandemic. Dissemination of information, inter-institutional collaboration, and future crisis preparedness training were specified as the cornerstones for crisis management.
ARTYKUŁY TEORETYCZNE I PRZEGLĄDOWE / THEORETICAL AND REVIEW ARTICLES
Milena Maryon-Nowak
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie nowych wyzwań w psychoterapii dzieci i młodzieży w kontekście ograniczeń związanych z pandemią koronawirusa, a co za tym idzie – mniejszą dostępnością usług w kontakcie osobistym. Aktualne statystyki dotyczące samobójstw w tej grupie są alarmujące. W momencie kiedy na problemy rozwojowe nakładają się trudności związane z ogólnoświatowym kryzysem spowodowanym pandemią, istnieje ryzyko eskalowania dotychczasowego kryzysu. W tej sytuacji szczególnie istotne wydaje się zapewnienie ciągłości pomocy psychologiczno-psychoterapeutycznej w okresie kryzysu związanego z pandemią COVID-19. Tym samym niezwykle istotne wydaje się poszukiwanie alternatywnych sposobów prowadzenia terapii w trybie online oraz optymalizowanie tego rodzaju wsparcia. Jednocześnie warto zwrócić uwagę na potencjalne korzyści, jakie w przyszłości da możliwość pracy terapeutycznej online z młodzieżą.
The purpose of this paper is to present new challenges in child and adolescent psychotherapy in the context of the constraints of the COVID-19 pandemic and consequently, the reduced availability of face-to-face services. Up-to-date statistics on suicide among this group are alarming. At a time when development troubles are compounded by the difficulties associated with the global crisis caused by the pandemic, there is a risk of an escalation of the existing crisis. In this situation, it seems particularly important to ensure the continuity of psychological and psychotherapeutic support in the period of crisis related to the pandemic. Thus, it seems vital to look for alternative ways of conducting online therapy and optimising this type of support. At the same time, it is worth noting the potential benefits that online therapeutic work with young people may bring in the future.
Milena Maryon-Nowak
The purpose of this paper is to present new challenges in child and adolescent psychotherapy in the context of the constraints of the COVID-19 pandemic and consequently, the reduced availability of face-to-face services. Up-to-date statistics on suicide among this group are alarming. At a time when development troubles are compounded by the difficulties associated with the global crisis caused by the pandemic, there is a risk of an escalation of the existing crisis. In this situation, it seems particularly important to ensure the continuity of psychological and psychotherapeutic support in the period of crisis related to the pandemic. Thus, it seems vital to look for alternative ways of conducting online therapy and optimising this type of support. At the same time, it is worth noting the potential benefits that online therapeutic work with young people may bring in the future.
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie nowych wyzwań w psychoterapii dzieci i młodzieży w kontekście ograniczeń związanych z pandemią koronawirusa, a co za tym idzie – mniejszą dostępnością usług w kontakcie osobistym. Aktualne statystyki dotyczące samobójstw w tej grupie są alarmujące. W momencie kiedy na problemy rozwojowe nakładają się trudności związane z ogólnoświatowym kryzysem spowodowanym pandemią, istnieje ryzyko eskalowania dotychczasowego kryzysu. W tej sytuacji szczególnie istotne wydaje się zapewnienie ciągłości pomocy psychologiczno-psychoterapeutycznej w okresie kryzysu związanego z pandemią COVID-19. Tym samym niezwykle istotne wydaje się poszukiwanie alternatywnych sposobów prowadzenia terapii w trybie online oraz optymalizowanie tego rodzaju wsparcia. Jednocześnie warto zwrócić uwagę na potencjalne korzyści, jakie w przyszłości da możliwość pracy terapeutycznej online z młodzieżą.
Stelcer Bogusław
Pandemia COVID-19 wymusza dyskusję na temat tego, ażeby zwrócić się ponownie do nauk płynących z historii medycyny, szczególnie zaś psychologicznych i społecznych skutków przebiegu chorób zakaźnych, np. grypy hiszpanki. W niniejszym tekście podjęto próbę omówienia różnic pomiędzy przeszłymi pandemiami, m.in. właśnie grypy hiszpanki, a metodami radzenia sobie ze współczesną globalną pandemią COVID-19. Ukazano zarys zmian spowodowanych pandemią negatywnie wpływających na szereg czynników gospodarczych, społecznych oraz jednostkowych. Wśród kosztów psychicznych ukazano strach jako nowy i trwały element codziennego życia destrukcyjnie oddziałujący na sferę psychiczną.
The COVID-19 pandemic forces a discussion on how to return to the lessons of medical history, especially the course of psychological and social effects of infectious diseases, in particular the Spanish flu. This text attempts to discuss the differences between past pandemics, in particular the Spanish flu, and the methods of dealing with the contemporary global COVID-19 pandemic. The outline of changes caused by the pandemic negatively affecting a number of economic, social and individual factors is presented. Among the psychological costs, fear is shown as a new and permanent element of everyday life, having a destructive influence on the mental sphere.
Katarzyna Pękacka-Falkowska
Cel: Celem prezentowanego eseju jest próba odpowiedzi na pytanie, czy, a jeśli tak – to w jakim stopniu kazanie Ob man vor dem Sterben fliehen möge (1527) autorstwa Marcina Lutra mogło stanowić podstawę ideologiczną walki z zarazą i etyki obowiązku tempore pestis wśród ewangelików wyznania augsburskiego w okresie wczesnonowożytnym.
Metoda: W 1527 r. w Wittenberdze opublikowano kazanie Marcina Lutra Ob man vor dem Sterben fliehen möge (pol. Czy można uciekać od śmierci/zarazy), w którym reformator położył podstawy pod nowe, etyczne zachowania w trakcie epidemii chorób zakaźnych oraz innych klęsk żywiołowych. W eseju poddano analizie wybrane elementy wspomnianego tekstu.
Wnioski: Celem kazania Lutra było budowanie solidarności społecznej wśród współwyznawców podczas epidemii morowego powietrza i przeciwdziałanie anomii.
Aim: The essay aims to answer the question whether, and if so, to what extent, the sermon Ob man vor dem Sterben fliehen möge (1527) by Martin Luther could constitute the ideological basis of the fight against the plague and lay the fundaments of tempore pestis duty ethics among Lutherans in the Early Modern Period.
Method: In 1527, Martin Luther’s sermon Ob man vor dem Sterben fliehen möge was published in Wittenberg. The sermon laid the foundations for new, ethical behaviors during recurring epidemics of infectious diseases and other natural disasters. Selected elements of the text were analyzed in the essay.
Conclusions: The purpose of Luther’s sermon was to build social solidarity among fellow believers and to counteract social disorder during numerous epidemics.
Dorota Kubacka-Jasiecka
Opracowanie podejmuje zagadnienie motywacji i mechanizmu psychologicznego współcześnie popularnych form poprawiania i „upiększania” wyglądu ciała poprzez jego tatuowanie i kolczykowanie. Prezentowane w artykule wyniki badań empirycznych zmierzały do rozstrzygnięcia funkcjonującego w piśmiennictwie przedmiotu dylematu dotyczącego motywacji tatuowania i kolczykowania swego ciała: czy jest ono wynikiem wyłącznie wpływu aprobowanych wzorców kulturowych, czy również nieuświadamianych tendencji nieintencjonalnej pośredniej agresywności. Otrzymane wyniki badań trzech odrębnych studiów empirycznych wspierają przekonanie autorki, że doświadczenie ciała wraz z obniżonym poczuciem wartości swojego Ja cielesnego godzi oba podejścia, akcentując znaczenie i rolę równoczesnego współwystępowania obu postulowanych mechanizmów psychologicznych i ich wzajemnego oddziaływania. Analiza konkretnych aktów modyfikowania ciała musi przy tym uwzględniać indywidualne zróżnicowanie zasadniczej – w danym przypadku – motywacji.
In this article, the subjects of body tattooing and piercing are discussed in terms of the motivations and psychological mechanisms behind these popular contemporary forms of improving and “beautifying” the look of a person’s body. The goal of the empirical research whose results are presented in this paper was to resolve a dilemma, frequently found in the literature on the subject, concerning the motives for body tattooing and piercing: whether these acts are solely influenced by approved cultural patterns or whether they are an effect of unconscious tendencies towards unintentional transferred aggression. The results of the three separate empirical studies support the author’s claim that experiencing the body by a person with a lowered body self-esteem combines both of the above-mentioned approaches, with an emphasis on the role and significance of the co-occurrence of the two suggested psychological mechanisms as well as their mutual impact. The analysis of specific acts of body modification must take into account the individual variation of the basic motivation behind a given case.
Ryszard Praszkier
Michał Wroniszewski
Zjawisko synchronizacji występuje powszechnie w przyrodzie nieożywionej i ożywionej. W szczególności mózg ludzki ma tendencję do synchronizowania się w interakcjach z innymi osobami. Synchronizacja może okazać się adaptacyjna lub dysfunkcyjna. W artykule zaprezentowano przykłady obu tych wersji, a także synchronizacji w relacjach społecznych.
U osób ze spektrum autyzmu (ASD) występują zaburzenia zdolności do synchronizacji. Pojawia się w związku z tym wskazanie do specyficznej terapii rytmu, przywracającej zdolności synchronizacyjne. Omówione są przykłady badań nad tego typu terapią. W podsumowaniu przedstawione są wnioski z tych badań, prezentujące obiecującą metodę terapii rytmu dzieci autystycznych, a także wskazania do poszerzenie badań w tym kierunku.
The phenomenon of synchronization is prevalent both within the inanimate as well as living matter. Especially the human brain has a tendency to synchronize during the interactions with other people. Synchronization may be adaptive or dysfunctional. There are presented examples of both these occurrences, also examples of synchronization during social interactions.
Individuals with Autism Spectrum Disorder (ASD) demonstrate disorders of abilities to synchronize. This indicates a specific rhythm therapy, restoring synchronizing capabilities. The article presents an overview of specific researches in this area. Finally, there are presented some conclusions stemming out of these.