Wydanie 2021/2 (tom36) / Issue 2021/2 (vol.36)
Autyzm a problem synchronizacji
Zjawisko synchronizacji występuje powszechnie w przyrodzie nieożywionej i ożywionej. W szczególności mózg ludzki ma tendencję do synchronizowania się w interakcjach z innymi osobami. Synchronizacja może okazać się adaptacyjna lub dysfunkcyjna. W artykule zaprezentowano przykłady obu tych wersji, a także synchronizacji w relacjach społecznych.
U osób ze spektrum autyzmu (ASD) występują zaburzenia zdolności do synchronizacji. Pojawia się w związku z tym wskazanie do specyficznej terapii rytmu, przywracającej zdolności synchronizacyjne. Omówione są przykłady badań nad tego typu terapią. W podsumowaniu przedstawione są wnioski z tych badań, prezentujące obiecującą metodę terapii rytmu dzieci autystycznych, a także wskazania do poszerzenie badań w tym kierunku.
Słowa klucze: interpersonalna synchronizacja, autyzm, terapia rytmem
Autism and synchronization
The phenomenon of synchronization is prevalent both within the inanimate as well as living matter. Especially the human brain has a tendency to synchronize during the interactions with other people. Synchronization may be adaptive or dysfunctional. There are presented examples of both these occurrences, also examples of synchronization during social interactions.
Individuals with Autism Spectrum Disorder (ASD) demonstrate disorders of abilities to synchronize. This indicates a specific rhythm therapy, restoring synchronizing capabilities. The article presents an overview of specific researches in this area. Finally, there are presented some conclusions stemming out of these.
Keywords: interpersonal synchronization, autism, rhythm therapy
